Karabin szturmowy to lekka broń strzelająca selektywnie, używana obecnie przez wszystkie armie na świecie. Karabiny szturmowe mogą być wykonane w dwóch konfiguracjach: klasycznej (broń jak AK-47 czy AR-15) i bullpup (broń jak FAMAS).
Karabin szturmowy – definicja
Karabiny szturmowe to podstawowa broń ofensywna współczesnych wojsk. Dzisiejsze karabiny szturmowe mają zwykle kalibry od 5,45 mm do 7,62 mm, pojemność magazynka 20-30 lub więcej naboi, selektywne tryby strzelania w trybie automatycznym i pojedynczym, a także, w niektórych modelach, tryb serii na 2 lub 3 naboje. Skuteczny zasięg ognia to około 600 metrów. Efektywna szybkostrzelność – do 400-500 strzałów na minutę w trybie full auto. Wiele pokazanych tutaj karabinów szturmowych to w rzeczywistości części całej rodziny szturmowej broni palnej (od krótkich karabinków po lekkie karabiny maszynowe – Steyr AUG i AK-47). Prawie wszystkie karabiny szturmowe mogą być wyposażone w lunetę/celownik z bagnetem, optycznym lub noktowizyjnym, a niektóre z nich w granatnik podlufowy lub granatnik karabinowy (granaty są zwykle umieszczane na lufie i wystrzeliwane z naboju ślepego). Dzisiejsze trendy w projektowaniu AR to szerokie zastosowanie kompozytów, tworzyw sztucznych i lekkich stopów oraz wbudowane lunety holograficzne (kolimator) lub przyrządy optyczne o powiększeniu od 1X do 4-6X (zwykle 1X lub 1,5-3X).
Większość najnowszych karabinów szturmowych na świecie jest zaprojektowana w konfiguracji bull-pup. Oznacza to, że stopka mocowana jest bezpośrednio do korpusu i rękojeści ze spustem umieszczonym przed gniazdem magazynka. Jedynymi dużymi krajami, które nadal trzymają się konwencjonalnego projektowania AR, są Niemcy (ich najnowszy G-36 wygląda nieco bardziej „konserwatywnie” w porównaniu z austriackim AUG, czy najnowszym izraelskim Tavorem), Rosja, gdzie najnowsze AK są opracowywane w obu „klasycznych” (AN-94, AK-10x) i ‘bull-pup’ (Groza OC-14) i cała reszta krajów, które używają Colta M4 i M16.
W Polsce karabin szturmowy określany jest dwoma parametrami. Jednym z nich jest zastosowanie amunicji pośredniej, drugim parametrem jest energia pocisku opuszczającego lufę. Amunicja pośrednia to wspomniane wyżej kalibry od 5,45 mm do 7,62 mm, przy czym energia pocisku nie może przekraczać 2300 J.
Historia karabinu szturmowego
Historia koncepcji karabinu szturmowego rozpoczęła się na początku lat 1910, kiedy to słynny rosyjski płatnerz płk. Fiodorow zaprojektował małokalibrowy karabin z odłączanym magazynkiem pudełkowym. Początkowo Fiodorow zaprojektował zupełnie nowy nabój małego kalibru 6,5 mm do swojego karabinu, ale z powodu pierwszej wojny światowej przeszedł na japońską 6,5 mm Arisaka, która była słabsza, niż rosyjska 7,62x54R i była dostępna w dużych ilościach. Karabin ten został zakupiony przez armię rosyjską w niewielkich ilościach w 1916 roku i służył (choć w bardzo ograniczonych ilościach) w armii rosyjskiej i sowieckiej (czerwonej) do 1925 roku.
Zupełnie nowa była koncepcja „lekkiego” naboju, bardziej nadającego się do prowadzenia ognia automatycznego. Pułkownik Fiodorow wymyślił również ideę rodzin broni piechoty (karabin szturmowy, lekki karabin maszynowy, średni karabin maszynowy, km-y montowane na pojazdach i/lub samolotach) w oparciu o te same zasady działania i odbiorniki.
Następny krok w tej historii zrobili Niemcy – w latach 30. rozpoczęli badania nad opracowaniem naboju średniej mocy, który byłby znacznie lżejszy od niemieckiego kal. 7,92 mm i łatwiejszy do celnego strzelania w trybie automatycznym. Ten rozwój doprowadził do powstania naboju 7,92x33mm (Pistolenpatrone 7,92mm). Niemcy opracowali kilka projektów uzbrojenia dla tego ładunku, w tym MP43 i Stg.44, ale dla Niemiec było to już za późno… Dalsze prace nad takimi konstrukcjami dokonywali niemieccy inżynierowie w Hiszpanii, a później w Niemczech Zachodnich, co doprowadziło do powstania rodziny karabinów bojowo-szturmowych HK G3/G41.
Stany Zjednoczone również włożyły trochę wysiłku w ten pomysł i przed II wojną światową opracowały specjalny nabój pośredni .30 Carbine i karabin do tego naboju – M2.
Karabin szturmowy z ZSRR
Ale największy krok naprzód zrobił ZSRR, kiedy w 1943 roku Armia Radziecka przyjęła nowy nabój pośredni 7,62x39mm. W 1945 r. Armia Radziecka przyjęła na uzbrojenie napędzany tym nabojem samopowtarzalny karabin SKS, aw 1947 r. AK (znany na Zachodzie jako AK-47). AK był pierwszym udanym karabinem szturmowym na świecie i jednym z najczęściej używanych.
Ostatni ważny krok na tej drodze został ponownie zrobiony przez USA – pod koniec lat 50. armia amerykańska przyjęła nową (dla USA) koncepcję wojskowego karabinu szturmowego na nabój małego kalibru. Pierwszym z najbardziej znanych karabinów szturmowych na świecie, którego warianty są używane do dziś na całym świecie był karabinek Armalite AR15/Colt M16, zaprojektowany przez Eugene’a Stonera. Ta konstrukcja wyznaczyła nowy światowy trend dla wysokowydajnych naboi małego kalibru (5,45-5,56 mm / .22 in.). Wszelkie dalsze prace badawczo-rozwojowe, takie jak amunicja bezłuskowa, naboje z wieloma pociskami lub sabotami itp., nadal nie przyniosły żadnych praktycznych rezultatów.
Przyszłość karabinu szturmowego
Technologię broni strzeleckiej, w tym karabin szturmowy, można określić jako technologię dojrzałą. Można się jednak spodziewać, że zmiany w realiach pola bitwy doprowadzą do zmian technologicznych. Wraz z rozwojem broni delikatna równowaga systemów karabinów szturmowych między mocą, masą, odrzutem i efektami końcowymi prawdopodobnie ponownie się zmieni, próbując pokonać kamizelkę kuloodporną, aby dopasować się do zasięgu nabojów pełnej mocy i przebić się przez osłony pancerne i pojazdy opancerzone.
Możliwe przyszłe kierunki to przebijanie pancerza lub sabotowane podkalibrowe pociski wolframowe, mocniejsze naboje, zastosowanie nowych materiałów kompozytowych, takich jak włókno węglowe lub nanorurki węglowe, oraz wykorzystanie egzotycznych metali, takich jak tytan i skand. Wraz z rozwojem technologii osobistych kamizelek kuloodpornych, na przykład w wyniku rozwoju inteligentnych materiałów opartych na płynach magnetoreologicznych, konstrukcje karabinów szturmowych będą musiały się dostosować, aby zachować skuteczność. Zmiany w technologii karabinów szturmowych mogą wynikać z dojrzewania innych dziedzin – wraz z postępem technologii wizyjnych, kamery mogą być zintegrowane z karabinami. Wiele badań i rozwoju zostało już włożonych w integrację karabinów z zaawansowaną elektroniką.
Karabiny takie jak FN SCAR mogą być ilustracją przyszłości karabinu szturmowego. Ta może nie skupiać się wyłącznie na konstrukcji samej broni, ale raczej na amunicji, którą strzela. Zmniejszenie wagi i kosztów, będące jednym z pierwotnych powodów rozwoju pocisków o średniej mocy, a następnie karabinu szturmowego, zostało wyniesione na zupełnie nowy poziom dzięki opracowaniu amunicji bezłuskowej, która eliminuje wagę i koszt łuski. Ograniczenia obecnej technologii uniemożliwiają wprowadzenie tego pomysłu w chwili obecnej, ale koncepcja jest nadal badana. Ostatnie postępy w programie technologii lekkiej broni strzeleckiej sprawiły, że koncepcja amunicji bezłuskowej jest o krok bliższa rzeczywistości.
Strzelanie z karabinu szturmowego
Chcesz postrzelać z karabinu szturmowego? Skontaktuj się z nami i już dziś umów swoją wizytę na strzelnicy. Mamy do Twojej dyspozycji kilka modeli karabinów szturmowych, które możesz u nas wypróbować.
